Bum

Mahigit isang buwan na simula nang nag-resign ako at walang progreso. Nag-aapply naman na ako. Ayan na yung trabaho, ang problema masyado akong choosy. Hindi ko na alam gagawin sa buhay ko. Bright side e malapit ko ng matapos yung "Moving Forward List" ko, siguro I'm doing it just right naman.

Hindi ko maipaliwanag dahil masyado akong nagiging masaya sa pagiging tambay. (Oo, alam kong hindi maganda iyun pero anong magagawa ko e masaya ako). Ang malungkot lang na parte e yung paubos na yung savings ko. Literal na parang bomba siya na sasabog any moment. Bakit ko sinasabi 'to? Kasi meron akong naririnig o napi-feel ba na parang kinakaawaan ako sa Coloong o sa bahay. . .

Unemployed.

Ay nakakaawa nga. Now I know. Haha parang sakit sa ulo at pabigat lang.

BRIGHT SIDE. . . (tuwing may negatibo lagi na lang tumingin sa bright side)

Masaya ako at nagagawa ko lahat ng gusto ko! Tumatakbo ako tuwing umaga, kumakain ng masasarap, nakakapag-drive, nakakapagbasa ng libro, internet, movies and music, shopping, dentist, bonding with friends and family . . BEST LIFE EVER!

Lalo na ngayong araw!

Ilang buwan ko nang inaantay ang 85th Academy Awards, The Oscars 2013. Dahil super favorite ko si Jennifer Lawrence simula nang napanood ko yung Silver Linings Playbook. Sabi nga dati ng coworker ko, "Na-totomboy ka sa kanya?", natawa ko dahil sana ganun kababaw yung term. Iba na ito e, 'obsession' na e. At hindi na siya healthy. Naubos ko na ata sa Youtube lahat ng interviews niya e, pati movies! Nakatulong yung panonood ko ng interviews niya sa mga naging interview ko dahil I pretended to be her. At okay naman mga interviews, sabi ko nga isang araw nung naka-uwi ako, "I nailed it!", kaso hindi ko lang talaga tinanggap yung trabaho.

And the Oscar goes to Jennifer Lawrence. At sumigaw ako. . at sumigaw pa lalo dahil she tripped. Siya na ata ang coolest sa lahat ng nadapa na nakita ko. Ang saya ko as expected. Sana hindi siya magbago.

Ito pa. . Academy Awards to blogging . .

Guess what? I've just got 791 hits as of the moments sa isang article ko na Ganito Kami Sa MRT na pinadala ko sa Definitely Filipino Blog. This is nuts! Parang nanalo na rin ako ng Oscar. Anim na buwan ng mahigit itong FTSTS at meron pa lang itong 932 views na may 45 posts tapos isang article ko almost 700 na ang nagbasa? CRAZY!!! All glory to God!

Sinubukan ko lang naman magpasa dun dahil alam mong maraming makakabasa. Well ganun naman talaga e, kaya ka nagsusulat para may magbasa!

Sa tingin ko, may Bright Side talaga sa pagiging bum!

Long-Term Bet

Yung mga nanonood ng HIMYM alam nila kung ano yung Long-Term Bet. Sa mga hindi, malamang hindi. Ganito siya nag-simula, sina Lily at Marshall, couple, e na-bobore sa buhay nila at kailangan nila ng bagong activity. Kaya ginawan nila ng bet ang buhay ng mga kaibigan nila. Example, Lily bets Marshall that Robin will never return Lily's hair-blower. Something like that.

Isang araw sa office, bored, nag-uusap kami ni co-worker Kevin ng mga bagay-bagay at ilang sandali pa nagtalo kami sa isang bagay and later on . .

"Long-term bet?!", hamon ko.

"Sige 500 pesos?"

"Ay grabe naman, 100 pesos lang."

At yung moment na iyun nag-umpisa ang Long-Term Bets sa totoong buhay.

Isang gabi sa condo unit, nag-uusap kami ni Pugs about kay Ayi na walang ibang bukambibig kundi ang Nokia N9.

"Gusto na nga bumili ni Ayi nun e.", sabi ni Pugs.

"Hindi bibili yun.", sabi ko.

"Bibili siya. Pinag-iipunan niya na e."

"Pustahan tayo?", hamon ko.

"Sige."

"Sige 50 pesos. Hindi N9 ang bibilhin ni Ayi sa pera niya."

"Sige.", at pumayag si Pugs.

So ayun na. Ang unang Long-Term Bet namin ni Pugs e about kay Ayi na bibili o hindi bibili ng N9.

Ito ang rules.

1. Pag nalaman ni Ayi na nagbet kami o kahit sino ay BET will be FORFEITED.

2. May expiration date siya. Napagdesisyonan namin na it will last for 6 months. November kami nag bet so summer itong taon BET will be FORFEITED.

3. Lastly, pag nag-expire ang BET walang bayarang mangyayari. Tie. Or pwedeng let's pretend it didn't happen.

- - -

Isang hapon sa SM Mall of Asia kasama si coworker Kevin e nadaan kami sa Nokia branch.

"Oy wait lang.", sabi ko.

Pumasok ako sa loob. Pagtingin ko sa Nokia unit na inakala kong N9 e Lumia pala. So tinanong ko yung salesman.

"Nasaan po yung N9?"

Hindi naman sa masyado akong interesado. Gusto ko lang talagang malaman kung gaano ba yun kaganda o pag nakita ko man yung quality, baka ma-realized ko na, "Ah kaya pala gustong gusto ni Ayi, ok naman pala."

Hindi ko inasahan yung sinabi ng salesman sa akin.

"Ay Ma'am. Wala na pong N9 ngayon. Lumia na po."

"Weh?", sabi ko.

"Opo. Hindi na kayo updated ha.", sabi pa niya.

Ang ngiti ko abot tenga nung lumabas ako sa Nokia branch.

Tumawag ako kay Pugs.

"Pugs! Wala ng N9!", sabay tawa ng malakas, "Pay up!"

"Wala pang 6 months!", yung na lang ang naging depensa niya.

Nagkita kami ni Ayi, ewan ko sabay ata kami umuwi isang gabi..

"Aww Ayi wala ng N9."

Nakita ko yung reaksyon niya. Yung reaksyong parang alam niya na yung scarcity about dun sa unit.

Pero para magmukhang mali ako, "Bakit? Paano mo nalaman?"

"Pumunta ako sa tindahan ng Nokia sa MOA. Lumia na raw ngayon."

Hindi ko na masusulat kung ano pang sumunod na sinabi niya dahil in-explain niya sa akin kung bakit ganun. Pero ang point dito e alam niyang paubos na ang unit na N9. Alam niya. Naamoy ko na ang pagkapanalo.

- - -

Isang gabi ulit, papuntang SM North-EDSA na kasama si Ayi e may sinabi siya sa akin. .

"Wag ka munang kokontra ha."

"Bakit?", tanong ko.

"Wala ng N9 e."

Pinilit kong itago yung smile ko nun.

Dagdag pa niya, "Nalulungkot nga ako e."

At nung nalaman kong nalulungkot siya e parang nalungkot rin ako. Feeling ko tuloy kasalanan ko. Simula kasing nag-bet kami ni Pugs e wala na akong ginawa para kontrahin at sabihin kay Ayi na wag ng mag N9 dahil hindi maganda yun. 

"Wag ka mag-alala Ayi. Pag lumabas na lang yung BlackBerry 10 yun na lang bilhin mo. Sabay pa tayo."

Pag-uwi sa bahay tumawag ako kay Pugs . .

"Pugs, grabe! Nalulungkot si Ayi dahil wala ng N9. Feeling ko kasalanan ko."

At sinisi ako ni Pugs. Pero wala siyang magagawa dahil kailangan niya akong bayaran. BWAHAHAHA!

- - -

Nung nakaraang buwan, nag-aya akong gumala dahil kinabukasan rin naman e birthday ni Pugs at isang text message ang gumalantang sa aking pagkatao . .

Galing kay Joanne, "Sige bukas na lang. Nakabili na ata si Ariel ng N9 e."

Medyo nagulantang siya sa reply ko na, "NOOOOOOOOOOOOOOOOO!"

- - -

Birthday ni Pugs, sa bahay nila, kasama ko na si Joanne. Inaantay na lang namin si Ayi at ang confimation na nakabili na nga ito ng N9.

Late siyang dumating (lagi naman), at agad umupo. Nilabas sa black na kahon ang matagal niya ng insam-asam na Nokia N9. Brand new. IHATETHISLIFE.

Nasabi ko na lang, "Ayi naman, sana pinaabot mo man lang ng May."

At ito ang unang Long-Term Bet na natalo ako. . .

Nalaman ko rin ng araw na iyun na naghahanap talaga si Pugs ng mga tindahan na available pa ang N9. Hay buhay . .

Marami pang susunod. Nasa akin ang huling halakhak!!!

Pag Lang Talaga

Hay nako. Pag lang talaga naging Mutant ako . . . papatulong ako kay Professor Xavier hanapin si Batman gamit ang kanyang Cerebro. Tapos pag nakita namin si Batman . . Hihingi naman ako ng tulong sa kanya gumawa ng mga astig na equipments/costume niya. Saka gusto ko rin pala ma-meet si Alfred. Tapos pag nakuha ko na ang mga kailangan ko. . Sasali ako sa Hunger Games!

Hindi ako nagbibiro. Hindi ako nasisiraan ng bait.

Seryoso ako. 

Sleepy Starry

Worst Feelings

Ang hilig kong gumawa ng listahan. Listahan ng bibilhin sa mall, sa bookstore, sa grocery at iba pa. Listahan tulad ng may mga titles na "The Process of Moving Forward", "Epic Movies (highly recommended)", "How to Make 2013 Legendary" at marami pang iba na nakasulat lahat sa journal ko.

Ngayon gagawa ako dito sa blog ng list ng Worst Feelings Ever!

1. Loving someone that will never love you back.

-WOW? Ang seryoso! Hindi dapat ganito.. Ang buhay ay isang malaking joke, hindi dapat gawing seryoso ang mga bagay! Ulit ulit..

1. Loving someone that will not love you back. Feeling ng manhid.

-Worst! Ayaw ko sa lahat e yung namamanhid ang paa ko! Tapos pag sinabi mo sa kasama mo na namamanhid 'to lalo pa nilang gagalawin. Sinong may gusto nung intense electrifying feeling na yun? Wala!

2. Long Lines!

-Sinong gustong pumili ng kahaba-haba? Wala! Isa sa pinaka-ayaw kong feeling yun. Lalo na sa MRT ay nako ayoko na lang magsalita. Pati rin nung nag-aaral pa ako! Yung pila sa D'Cream? Ay nako! Abot sa bilyaran, take note. Bilyaran ng dorm! Hahaha

3. Pag-antay ng mag-isa.

Lagi kong sinasabi sa mga tao na okay lang sa akin ako ang mag-antay para sa kanila. Bakit? Ayoko yung ako na lang ang inaantay kasi una sa lahat alam ko yung feeling nang nag-aantay. Pero iba rin yung lungkot pag ikaw lang mag-isa mag-antay para sa mga late na kasama. Feeling ko inaamag ako.

4. Exams ng mga scumbag teachers!

Ayoko nito. Nag-aral ka ng malupit. Tapos malaman laman mo yung test e wala sa chapter na inaral mo! Madalas 'tong mangyari nung college. Pero buti naka-survived ako.

5. Matutulog ka na . . tapos

Ready na ang lahat, sarap na ng higa mo. Yakap ang favorite unan at naalala mong hindi mo pa pala na-off yung Wi-Fi o minsan bigla kang na-iihi o biglang may tumawag pero yung phone mo nasa sala pala. Hay ayoko na lang.

6. Walang pagkain sa ref!

Hindi ka na nga maka-alis ng bahay dahil wala ng pera tapos wala ka pang makain. Ay pakamatay na lang te.

7. Nakapag-park ka ng sasakyan ng biglang . . .

Tumugtog yung favorite song mo sa radio. Bakit kung kelan bababa ka na? HUHUHU

8. Madaling-madali ka na . . .

tapos si Manong Drayber e nagpa-gas pa o kaya lahat ng kasabay mo maglakad sa harap ay ang bagal-bagal! WHYYY???

9. Magbabayad ka ng pamasahe . . .

Kinulang ng piso yung pambayad mo ng sakto. Ang pera mo sa wallet 100 peso bills na lang. 10 years kang mag-aantay ng sukli sa konduktor.

10. Walang ketchup na nilagay nung nag-Take Out ka sa McDo

Bakit pag take out at drive thru, kulang-kulang? Minsan straw at mas malala . . walang tomato sa Big N' Tasty ko!!!

11. Classes Suspended

Actually, best feeling ang classes suspended due to inclement weather, nagiging worse lang siya nung time na nag-buwis buhay kang pumasok, lumangoy sa baha tapos pagtapak mo sa school, sabi ni kuya guard, "Miss wala ng pasok."

12. Confident ka sa True or False

Tapos mali-mali pala yung sagot mo. Ang malala pa, right minus wrong. Ay pakamatay na ulit!

13. Ang ang nakakainis sa lahat . . .

Yung hindi mo malaman kung paano gagawa ng ending sa naumpisahan na blog...

Ito na nga lang...

THE END