AMNATALAYER

Merong mga bagay na sadyang hindi talaga ako magaling. For example, sa pagsayaw. I can't dance. I just can't. Pero gusto kong matuto pero hindi talaga. Kaya wag nang ipilit. Hindi rin ako magaling sa numbers. Math! Hate math. Fractions? Geometry? No way! Pero alam niyo ba na hindi rin ako magaling mag sinungaling? I am the worst liar! Hindi ko alam ah, pero alam ng mga kaibigan ko kung nagsasabi ako ng totoo o hindi. Kaya it's better not to lie na lang at all.

Hindi ako magaling magsayaw kaya hindi talaga ako sumasayaw. Hindi ako magaling sa math kaya hindi ko na pinipilit noon sumagot sa recitation sa board. Hindi rin ako magaling magsinungaling, kaya hindi ako nagsisinungaling. 

Kaya ito ang nakakatawang kwento ko. Kahapon, ang aga naming pina-uwi sa trabaho. Ang aga pa kaya may chance na sumabay ako kay Ariel umuwi. Pagsasabay ako sa kanya iibahin ko ang route ko na dating MRT e sa LRT ako sasakay. It's okay. Actually pag nag LRT ako e makakatipid ako ng 17 pesos compared sa isang route pero ang cons e mas matagal siya at medyo buwis buhay.

Bigla na lang pumasok sa isip ko na pumunta sa UST. LRT naman kasi e, pwede kami bumaba ng Bambang at sumakay ng tricycle. So ang nasabi ko na lang kay Ariel e ito, "Ayi katuwaan lang oh. Punta tayo UST. Libre ko lahat." Kailangan talaga yung powerful words na "libre ko" para less drama at arguements. Alam kong hindi ako papayagan ni mama. Kaya ganito ang paalam ko. . . 

"Ma kasama ko si Ayi, mag-dinner lang kami. Nasa tren na kami."

What up? Pinayagan ako. At take note! Wala akong ginawang masama, hindi ako nagsinungaling.

Masyado akong masaya. Pupunta ulit ako ng school tapos kakain ng dinner sa Asturias tapos milk teaaaa! Wohoooo! Ang maganda pa dun, walang nag-aalala sa akin sa bahay kung nasaang lupalop na ako. Ang alam nila nasa Trinoma lang ako. Who's bad ass now? Hahaha

At ito pa. Hindi lang ako galing ng UST. Pumunta rin kami ni Ariel sa condo nila ____. Sorry hindi ko pwede sabihin for security purposes and for the sake of our Paskuhan plan. Grabe, wala na akong masabi, I am super grown up individual na!!! :))))

It's getting late na at tumawag na si Mama. I thought mawawalan na ako ng palusot. Pero buti hindi. Ang nasabi ko na lang . . .

"Pauwi na kami. Inantay lang namin si ____."

Which was not a lie kasi talagang inantay namin si ____ para makita ang kanilang unit sa ____.

Lampas 10 na ng gabi nang naka-uwi ako sa bahay. Ang bati sa akin ni mama . . .

"Oh asan na yung Bread Talk?"

"Ay wala ng tinda kung dadaan pa kami."

Which was not a lie either kasi late na nga at malamang sa malamang sarado na  yun kung sa Trinoma pa ako bibili.

Sobrang napagod ako dun. Kung saan-saan ako nakarating. Napansin nga ni mama bakit daw parang pagod na pagod ako. Nasabi ko na lang na ang dami kasi naming inikutan ni Ariel na totoo naman dahil parang nilibot ko talaga ang Metro Manila kagabi. Ilang cities rin yun ah, Meycauayan, Valenzuela, Quezon, Makati, Pasay, Manila, at Caloocan. Wow. Ang dami ko ngang na-ikot. Ako na!

Well, ang point lang naman dito e...

AMALAYER? AMALAYER?

No. I'm NOT! :p