Ang Pinakamasarap na Halo-Halo Ever!

Kahapon inisip ko, kung merong isang bagay na makakapag-describe sa friendship namin, anu kaya? Pumasok sa isip ko, Halo-halo. Well, ang init kasi kahapon kaya naisip ko rin yun. Pero seryoso, para nga kaming halo-halo.

Halo-halo, madaming iba't ibang ingredients.. May leche flan, mais, banana, beans, ube, nata, gulaman, sago, basta super dami. Ingredients na pinagsama-sama sa isang baso. Parang kami, iba-iba rin. Iba't-ibang personalities, ugali, pinanggalingan, pero pinagsama-sama sa isang mundo, sa isang pagkakataon.

Ang cool lang, masarap, parang halo-halo ang friendship namin. Pero syempre hindi pwede lagi masaya. May times na present ang bad vibes, kung saan di ko ma-imagine na tutulo ang mga luha ng kalungkutan. Parang halo-halo, nadudurog at natutunaw. Pero ang magandang part alam niyo? Madurog man, o matunaw man.. sabay-sabay. Hindi pwedeng haluin mo siya na yung ube lang ang madurog, anjan din yung beans o kahit gulaman. Ang maganda pa, pag natunaw na siya, dun lumalabas yung tunay niyang sarap. Masasabi mo na lang, "Sarap ng pagkakahalo nito. Tamang tama ang mga nailagay kong ingredients!"

Inisip ko rin. Paano kaya kung hindi kami basta-basta halo-halo, doble-doble? Ha-ha doble na naman? Wait, paano kung hindi kami simple.. Kunwari Magnum ganun? Wow ha. Oo minsan talaga inisip ko nung college na sana pala matatalino kaming lahat. Yung pumasa kami sa UP tapos magkakasabay umuwi o mas masaya magkakasamang mag-dorm. Kasi yung iba ganun. Pero sabi nga ni Cie sa akin, “Alam mo Dace, kung naging ganun tayo, hindi tayo magiging ganto ngayon.”

Oo nga naman. Wala kong regrets na meron sa mga plano namin nung highschool ang hindi natupad.Well, pero bilib pa rin ako sa samahan na ito. Naisip ko dati na wala ngang friends forever, hindi totoong may forever. Kasi malinaw pa sa sikat ng araw na nababawasan na kami. Madami nang hindi nakakasama sa amin pero ang alam ko na lang, kahit mabawasan man, may natitira pa rin at bumabalik. Oo wala ngang forever pero meron namang habambuhay. Basta ako naniniwalan ang friendship natapos ay di kailanman nag-umpisa, dahil walang pagkakaibigang natatapos. At sa Rizal, hindi siya kailanman matatapos. Habambuhay!

Kaya lagi akong nagpapasalamt kay Lord Jesus kasi binigay niya itong super duper sarap na halo-halo sa buhay ko. Walang tatalo e, kasama sa ingredients kasi nito yung malasang loyalty at trust at syempre, yung manamis-namis na pag-ibig.

Rizal, pag wala kayo sa life ko, siguro namatay na ako sa loneliness. Sinubok na tayo ng panahon. Nakakasawa nang makipagplastikan sa inyo. Hahahaha hindi pala mganda ending ng blog na ito e nu? Haha seryoso kasi. Thank you for being the sunshine of my life. Ang friendship natin e hindi nasukat sa tagal ng pinagsamahan kundi sa dami ng problemang nalampasan. You rock peeps!

Proverbs 17:17 Friends love at all times :)

Posted on Facebook Notes (April 20, 2012)