Nang Dahil sa Spotify

Ang dami kong gustong ikwento. Tamang tama hindi halata ang mga luha sa mata dahil nabasa ako ng ulan. Ulan na nagsimulang lumakas nang maglakad ako pauwi galing office. Malas nga! Kailan ko ba naisip na naiiyak ako? Ayun. Yung naglalakad ako, tapos gusto kong mag-soundtrip. Naiiyak ako hindi dahil sa kanta, naiiyak ako dahil ang tugtog na narinig ko e Spotify ads. Walang hiyang buhay 'to. Isa sa mga naiisip ko habang patuloy na naglalakad e, ang weird ng feeling.

Masaya naman ako ah. Dati. Kanina. Kahapon. Mamaya. Bukas.

Ngayon lang naman hindi ah.

Wait. Ang malungkot pala dito, nadadalas atang hindi ako masaya. Patay tayo diyan.

Sa tala ng buhay ko, ngayon ko lang na-fefeel itong ganitong feeling. Dati may blog ako, "Gusto ko ng feeling nang.." Kung saan madami akong naisip na nakakatawang bagay tulad ng ma-dengue, na-hold up, mawala sa forest, sumagip ng buhay, etc. Oo, ganoon ka weird. Pero napagtanto ko, wala pala sa listahan ang maging malungkot.

Kaya pala ganito ako ka-shocked sa mga pangyayari. Hindi ako handa dito na parang may krisis sa buong pagkatao at mundong ginagalawan ko.

Wala akong Plan B, tulong!